Reza @[email protected]

ماشالا سحرخیز شدینا :)

@Pegz
الان دیگه خوابم میاد :)

(رفیق نیمه‌راه هم خودتی😅 )

@Pegz
منم همینطور :)

امروز و امشب دلم گفتگوی عمیق می‌خواست و می‌خواد. از اونها که پر از هیجانن و احساس و گرمی. دلم می‌خواد اما...؟ هیچی. نداریم.

فردا دوباره برمی‌گردم توی همون حال و هوای همیشگی این اواخرم: گریزون از هرگونه گفتگوی محرک عواطف.

هعی روزگار.

همیشه به خودم می‌گفتم اگر فلانجا باشه محل کارم، هفته‌ای یه بار از بهمان کافه قهوه می‌گیرم و قدم زنون می‌رم سر کار.

الان بیشتر از یه ماهه که دقیقن فلان‌جاست محل کارم. حتی یه بار هم این کارو نکردم. هرروز یه بهونه.

صبح دو شنبه ولی به خودم یه موکا کادو می‌دم.

شومام اگر پایه بودید بیاید فلانجا، یه قهوه مهمون من :)

۲ آبان بودا. ۲ آبان.

@hosein
خواننده زن ایرانی از این بهتر هم احتمالن داریم. متاسفانه اونا خوندنشون جیزه.

ای ماه مهر، زهر هلاهل، فاک آف، نوبت آبانه :)

توی دانشگاه آزاد وقتی بهت بگن «حداکثر سه روز دیگه کارت انجام می‌شه» معنیش اینه که «حداقل سه روز دیگه تازه کارشو شروع می‌کنیم».

قابل تعمیم به باقی ادارات.

@danialbehzadi آره والا :)

هربار که از کلمه‌ی «توت» استفاده می‌کنید به خودم وعده می‌دم فردا توت خشک می‌گیرم دلی از عزا در بیارم.

سر داستان کرونا توت و شاتوت نخوردم امسال و افسوس و صد افسوس. یکی از سالهای عمر هدر رفت.

@tayyebi
می تونی یه سری به مقاله‌های آکادمیک بزنی. محض تنوع بد نیست :)

@sajjad_heydari
پیتزا چارت؟🤔

یکی از دخترای دوران کارشناسی رو دیدم.از زیر ماسک هم تابلو بود خودشه :) . یادم افتاد که یه زمانی ازش خوشم میومد. چندماه پیش هم یادش افتاده بودم و می‌خواستم از یه آشنای مشترک شماره‌ش رو بگیرم.

اومد جلو و گفت شما فلانجا درس نمی‌خوندی؟ گفتم نه و راهمو کشیدم رفتم. به همین سادگی... خوشمزگی... .

@Nima_sh
اکثرن هوش و توان جلب توجه نداشتن و از گود خارج شدن.
توی موسیقی امروز علاوه بر مهارت، دلبری از مخاطب هم مهمه.

@Mrtzzz
دقیقن داشتم فکر می‌کردم چرا بیشتر اینجا میان آدما، از جمله خودم.
دلیلت منطقی به نظر میاد :)

یک ماه قبل از این یا یک ماه بعد از این بود اگر، قطعن امشب خودم رو می‌رسوندم به مشهد و فردا طلوع آفتاب رو توی طوس می‌دیدم.

اونقدرام طرفدار شجریان نیستم البته. علاقه/اعتقاد چندانی هم به خاکسپاری و اینا ندارم.
فقط حس می‌کنم اونجا جاییه که «باید بود» در این روزهای پر از تلخی و ابهام و سردی. حس می‌کنم یه چیزی فراتر از شجریان قراره اونجا رخ بده فردا. امیدوارم. همین.